Żywicielami przywr Leucochloridium są ślimaki z rodzaju bursztynka (Succinea) i ptaki. Do organizmu ślimaka dostaje się larwa przywry (miracidium); w jego przewodzie pokarmowym przeobraża się w kolejną postać jaką jest sporocysta. Następnie pasożyt przyjmuje formę cerkarii w czułkach ślimaka. Pasożyt wykonuje pulsacyjne ruchy co sprawia ze ślimak zwraca uwagę ptaków. W przewodzie pokarmowym ptaka przywra dojrzewa i może się rozmnażać, zamykając cykl. #
Czy jest Pani/Pan za budową metra w Krakowie?
tak - 55,1 proc.
nie - 44,9 proc.
Niektórzy chyba zapominają, że w Krakowie już budowano metro i obecnie służy jako tunel tramwaju. Niektórzy chyba zapominają, że budowano je 34 lata. Zapominają też chyba o fakcie, że Kraków to miasto historyczne i jak będą kopać tunel to wykopią... ale jakieś czaszki, cegły cholera wie co i metro stanie, bo zabytek. :|
Osobiście uważam, że metro w Krakowie to słaby pomysł.
Ogólnie piosenka już trochę ma i na początku były tylko dwa miejsca na YT gdzie można ją było znaleźć. Dziś się odkryłem, że jest na tyle popularna, że w 2013 dorobili do niej teledysk.
Ogólnie to pierwszy raz tę piosenkę usłyszałem w trailerze EOFT 09/10 gdzie pasowała idealnie.
Plamy na rysunku, to plamy słoneczne - widoczny ciemniejszy obszar na powierzchni Słońca (fotosfera), którego cechami są temperatura niższa niż temperatura otoczenia i silne pole magnetyczne (kilka tysięcy Gs). :)
Pierwsze wzmianki o plamach słonecznych pochodzą z piątego wieku przed naszą erą. Chińscy obserwatorzy byli w stanie dostrzec plamy w czasie burz piaskowych, które w tym regionie najczęściej zdarzają się na wiosnę.
Po raz pierwszy przez teleskop obserwowane były w końcu roku 1610 przez fryzyjskich astronomów Johannesa i Davida Fabriciusów, którzy opublikowali opis w czerwcu 1611, oraz Thomasa Harriota w Anglii. W późniejszym czasie Galileusz pokazywał plamy słoneczne astronomom w Rzymie, a Christoph Scheiner zjawisko miał zaobserwować nawet kilka dni wcześniej. Opublikowanie tego rezultatu pod pseudonimem, spowodowało ripostę Włocha, który stwierdził, że plamy dostrzegł już w 1610 roku. #Wikipedia o plamach słonecznych
@wysuszony:
Ikonkę eksploratora plików na pasku startu zmieniałeś jakoś innaczej? Bo z tego co pamiętam miałem z tym problemy.
Godzina jest zawsze na wierchu, data zostaje na pulpicie. Dock pojawia się po pewnym czasie jak się najedzie na lewo od rolki w przeglądace (nie muszę jej chować).
Godzina ładnie wygląda podczas oglądania filmu chociaż, nie jest idealnie na czarnym pasku, bo jest na wysokości odpowiedniej dla paska startu (żeby go nie zasłaniał). Dodatkowo dobrze ją widać na białym tle z czym miałem problem wcześniej, bo jasny i miał przeźroczystość.
Nie podoba mi się to ciągłe przekrzykiwanie, przerywanie, nawoływanie do wyjazdu itd. z 26 minut programu tylko z kilka było wartościowych. Większość to samozniszczenie się Szumlewicza.
@kalmanawardze:
Nie wiem czy tylko u mnie tak jest, ale na wpisach jak daje UV czy DV to potem tego nie widać jak się trafi ponownie (guzik niemienia koloru) - mógłbyś na to zwrócić uwagę. :)
Twórcami są Alex Schweder and Ward Shelley. Samo koło które nosi nazwę The Orbit ma średnice 25 stóp (około 7,5 metra) i znajduję się w Brooklynie. Samo koło jest zaprojektowane tak, że Shelley może żyć blisko 30 stóp nad ziemią (około 9 metrów) na górze koła, a Schweder w jego środku. Dzięki skoordynowanym ruchom para może obracać koło mając dostęp do łóżek, biurek, krzeseł i nawet kuchnio-łazienki.
Osobiście, nie wiem jak z łazienką to wygląda.
Ja bym był za jedną zakładką komentarzu dla wszystkich treści tak powiązanych. Nie ma co się rozdrabniać.
Strona była na strimoidzie tylko w w kontekście zgarnięcia darmowego Portala 2, niestety już go niema. :(
Osobiście uwielbiam tę animację i póki co nie widziałem nic co wydałoby mi się bardziej dopracowane czy z głębszym przesłaniem.
Autorem filmu jest Vyacheslav Ivanov, a samo nagranie pokazuje proces formowania się płatków śniegu uchwycony przy użyciu mikroskopu, oraz animacji poklatkowej. Co istotnie łączy pokazane płatki śniegu? Sześć ramion. Odpowiedź na pytanie dlaczego właśnie sześć poniżej.
"Niezależnie jednak od różnic w kształcie, które dla niektórych rodzajów kryształków widoczne są od razu, a dla innych dopiero po dokładnych pomiarach, wszystkie spadające z nieba płatki śniegu mają jedną cechę wspólną - strukturę o tzw. sześciokrotnej osi symetrii. Co to oznacza? Tylko tyle, że nie sposób znaleźć śnieżynki, która będzie gwiazdką o innej liczbie ramion niż sześć, albo "śnieżynkę słupek" o podstawie innej niż sześciokąt. I ta właściwość kryształów lodu wydaje się najbardziej intrygująca. Spośród nieskończonej liczby kształtów wszystkie są ilustracją sześciokąta foremnego.
Dlaczego? Aby to wyjaśnić, trzeba najpierw zrozumieć, czym jest kryształ. To ciało stałe, w którym określona konfiguracja atomów zwana komórką elementarną jest wielokrotnie powtarzana. Zamrożone cząsteczki wody tworzą heksagonalną (sześciokątną) sieć krystaliczną. Każda komórka elementarna kryształu lodu składa się z sześciu atomów tlenu po jednym w każdym kącie sześcianu i atomów wodoru pomiędzy nimi. Na każdy atom tlenu przypadają dwa atomy wodoru, tworząc znany wzór sumaryczny wody - H2O.
Jeżeli wzrost kryształu nie jest niczym zakłócony, a tak jest w przypadku formowania się kryształków lodu w chmurach, symetria przekroju zewnętrznego kryształu jest obrazem symetrii jego sieci krystalicznej. Innymi słowy, jeżeli komórka elementarna ma sześciokrotną oś symetrii, cały kryształ (płatek śniegu) nie pozbędzie się swojej sześciokątnej natury.
Płatki śniegu są zamrożoną wodą. Ale samo zamrożenie wody wcale nie wystarczy. Kostki lodu w zamrażarce nie wyglądają przecież jak śniegowe gwiazdki. Oprócz wody potrzebna jest jeszcze cierpliwość. Kryształ śniegu musi rosnąć sam, nie można mu przeszkadzać. Ale to wciąż nie wszystko. W końcu spadającym kroplom deszczu też nikt nie przeszkadza, a nie zamarzają w płatki śniegu. Zagadka powstawania płatków śniegu polega na tym, że zamrożeniu ulega bezpośrednio para wodna - bez fazy pośredniej, czyli skroplenia się pary w ciecz. To zjawisko nazywa się resublimacją. I na tym polega tajemnica tworzenia nieskończonej liczby bajecznych kształtów, które zawsze mają sześć kątów." Źródło - Między fizyką a magią - wiz.pl